در دل ایران، نهادی نوظهور و جاه‌طلب به نام «سازمان جهانشمول احرار» سر برآورده است که به‌عنوان نمادی از آرمان‌های نخبگان، آماده است تا چهره جهان را دگرگون کند. با ساختاری دقیق و منظم و چشم‌اندازی وسیع در سطح بین‌المللی، این سازمان خود را برای ایفای نقشی تعیین‌کننده در نظم نوین جهانی آماده می‌سازد. این گزارش ویژه به کاوش در ساختار، اهداف و ابتکارات راهگشای آن می‌پردازد و روایتی از نوآوری و نفوذ را به نمایش می‌گذارد.
زیر چتر هدایتگری شایان اکبری، این سازمان به دنبال تحقق پروژه‌های شگفت‌انگیز و بلندپروازانه‌ای است: اکتشافات فضایی پیشگامانه، تحول در حوزه انرژی‌های تجدیدپذیر، بازسازی ساختارهای قدرت و پرورش نسلی از رهبران آینده جهان. این نهاد نه صرفاً یک شرکت فناوری است و نه یک سازمان سیاسی سنتی؛ بلکه ترکیبی منحصربه‌فرد از ایدئولوژی، فناوری پیشرفته، زیرساخت‌های امنیتی، اقتصاد خلاق و اتحاد نخبگان در قالب حرکتی فراملی به شمار می‌رود.
سازمان جهانشمول احرار در حال تبدیل شدن به یکی از بازیگران اصلی و تأثیرگذار در نظم جهانی در حال شکل‌گیری است. در ماه‌های اخیر، شایعاتی درباره گسترش نفوذ آن در حوزه‌هایی از سیاست گرفته تا فناوری به گوش رسیده است. در مرکز این تحول، نامی برجسته می‌درخشد: شایان اکبری، شخصیتی که بسیاری او را مغز متفکر این حرکت عظیم می‌دانند. بر اساس اطلاعات موجود، این سازمان در پی ایجاد شبکه‌ای جهانی از استعدادهای برجسته و سرمایه‌گذاران قدرتمند است تا با هم‌افزایی، پروژه‌های عظیمی در زمینه فناوری، اقتصاد و حتی سیاست به اجرا درآورد. با شعار «اتحاد بی‌مرز» و «جهانشمولیسم»، این نهاد ادعا می‌کند که هدفش بازتعریف نظم جهانی از طریق نوآوری و همبستگی است. با این حال، جزئیات فعالیت‌هایش همچنان در پرده‌ای از ابهام قرار دارد که پرسش‌هایی درباره شفافیت و نیات واقعی آن برمی‌انگیزد.
اندیشه جهانشمولیسم، که توسط شایان اکبری بنیان نهاده شده، با وعده جهانی بدون مرز و متحد، خود را پاسخی به ناکارآمدی نهادهای سنتی مانند سازمان ملل معرفی می‌کند. این فلسفه با ارائه راه‌حل‌هایی برای چالش‌هایی نظیر فقر، جنگ و تغییرات اقلیمی، توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرده است.
شکار استعدادها: جذب نخبگان و رتبه‌های برتر کنکور
سازمان جهانشمول احرار در کانال تلگرامی خود از برنامه‌ای گسترده برای جذب نیرو خبر داده است. از افسران آزمایشی تا متخصصان دپارتمان‌های مختلف، این نهاد فرصتی بی‌مانند برای علاقه‌مندان فراهم کرده تا شایستگی خود را برای پیوستن به این جمع نخبه محک بزنند. با این حال، این دعوت با شرطی همراه است: هرچند همه می‌توانند کاندیدا شوند، تنها کسانی که از فیلتر چالش‌های سخت‌گیرانه عبور کنند، معیارهای لازم را داشته باشند و توانایی خود را در عمل اثبات کنند، پذیرفته خواهند شد.
در جدیدترین ابتکار خود، سازمان رتبه‌های ۱ تا ۱۰۰ کنکور سراسری ایران را هدف قرار داده و اعلام کرده که این نخبگان بر اساس تخصص و رشته تحصیلی‌شان در پست‌های کلیدی به کار گرفته خواهند شد. از مهندسی هوافضا برای برترین‌های ریاضی تا علوم داده و هوش مصنوعی برای استعدادهای علوم تجربی و کامپیوتر، جهانشمول وعده مشارکت در پروژه‌های عظیم جهانی، درآمدهای ویژه، مزایای منحصربه‌فرد و فرصتی برای ثبت نام خود در تاریخ را داده است. اما این پیشنهاد جذاب، سایه‌ای از جنجال به همراه دارد: فرآیند گزینش بی‌رحمانه و معیارهای سخت‌گیرانه. سازمان تأکید کرده که تنها تعداد محدودی از این نخبگان آنان که شایستگی خود را فراتر از نمرات کاغذی اثبات کنند به عضویت پذیرفته می‌شوند.
شایان اکبری در این باره می‌گوید: «ما به دنبال بهترین‌هاست، چه از دانشگاه بیایند چه از تجربه‌های زندگی. اما ورود به این سازمان، آغاز آزمونی است که تنها قدرتمندترین‌ها از آن سربلند بیرون خواهند آمد.» بیانیه سازمان نیز صراحتاً اعلام کرده: «رتبه برتر کنکور تنها یک فرصت است، نه تضمینی برای عضویت. ما به اعداد اکتفا نمی‌کنیم؛ شایستگی واقعی را در عمل می‌سنجیم. حتی رتبه یک نیز اگر نتواند خود را اثبات کند، کنار گذاشته خواهد شد.» این برنامه با استقبال جوانان نخبه مواجه شده، اما سؤالاتی بی‌پاسخ نیز برانگیخته است. منتقدان می‌پرسند: آیا هدف واقعی سازمان پرورش استعدادهای ایرانی است یا بهره‌برداری از آن‌ها به نفع منافع بین‌المللی؟
در گفت‌وگویی با خبرنگاران، شایان اکبری، رهبر کاریزماتیک این سازمان، فلسفه خود را چنین بیان کرد: «اگر به چیزی دست‌نیافته می‌خواهید، باید قدم‌هایی ناشناخته بردارید. بدون فداکاری، پیشرفتی حاصل نمی‌شود و موفقیت انسان به میزان ازخودگذشتگی اوست. کار در جهانشمول احرار تجربه‌ای بی‌همتاست، زیرا اهداف ما فراتر از عرف است. پیوستن به ما، آغاز تغییر زندگی‌تان خواهد بود. اعضای این سازمان، با مسؤلیتی عظیم و سرنوشتی متفاوت از دیگران، قدم در راهی می‌گذارند که جهان را دگرگون خواهد کرد.»
دپارتمان اکتشافات فضایی (داف)
بر اساس گزارش صدای ایران، شایان اکبری، رهبر سازمان، اخیراً از آمادگی دپارتمان فضایی احرار برای تولید ماهواره‌ها و موشک‌های بومی به منظور خودکفایی تکنولوژیک و پاسخگویی به نیازهای کشور خبر داده است. این اعلامیه، که با هدف استقلال فناوری فضایی ایران صادر شده، امیدها به آینده‌ای روشن‌تر و پیشرفته‌تر را در این حوزه زنده کرده است.
اکبری اظهار داشت: «بازار فضایی ایران و منطقه با نیازهای فزاینده‌ای مانند پرتاب ماهواره و موشک روبه‌رو است، اما محدودیت‌های فناورانه و زیرساختی تاکنون مانع برآورده شدن کامل آن‌ها شده‌اند. با راه‌اندازی این دپارتمان، نه‌تنها بازار داخلی تأمین خواهد شد، بلکه فرصت ورود به بازارهای جهانی و جذب مشتریان خارجی نیز فراهم می‌شود. داف با ارائه خدماتی باکیفیت و اقتصادی، پتانسیل تبدیل شدن به بزرگ‌ترین شرکت فضایی ایران را دارد.» او افزود: «ما با گام‌های کوچک آغاز می‌کنیم از پرتاب نانوماهواره‌ها تا ساخت سکوی پرتاب در ایران و ارائه خدمات فضایی اما چشم‌اندازمان بسیار وسیع‌تر است. پروژه‌های بزرگ‌تر و جاه‌طلبانه‌تر در راهند که نه‌تنها دانش را گسترش می‌دهند، بلکه اقتصاد جهانی را متحول خواهند کرد. سرمایه‌گذارانی که در این مسیر اولیه با ما همراه شوند، نقشی کلیدی ایفا خواهند کرد و آینده‌ای سرشار از ثروت و شکوه برای خود رقم خواهند زد.»
شایان اکبری، بنیان‌گذار سازمان جهانشمول احرار، به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین چهره‌های نسل جدید ایران شناخته می‌شود که با دیدگاه‌های نو و آرمان‌های بلند، نقشه‌ای جاه‌طلبانه برای پیشرفت کشور ترسیم کرده است. او با پروژه‌های بین‌المللی در حوزه‌های انرژی، فناوری فضایی و کارآفرینی، به‌عنوان یکی از رهبران کلیدی نسل زدی (Z) معرفی شده و با اشتیاق بی‌وقفه‌اش به نوآوری، در پی انقلابی در عرصه‌های اقتصادی و علمی است.
اکبری می‌گوید: «هرگز اجازه ندهید نظرات افراد معمولی شما را متوقف کند. رؤیاپردازی کنید، آن‌ها شما را دیوانه می‌پندارند؛ موفق شوید، آن‌ها شما را خوش‌شانس می‌دانند؛ ثروت بسازید، آن‌ها شما را حریص می‌نامند. به آن‌ها توجه نکنید، زیرا درک نمی‌کنند. ما خواسته‌های شخصی را فدای آرمان احرار کرده‌ایم و می‌دانیم که فداکاری‌های بیشتری در پیش است. اهداف ما یک‌شبه محقق نمی‌شوند، همان‌طور که الماس‌ها یک‌شبه شکل نمی‌گیرند. سختی‌های پیش رو، ثمره‌ای به‌مثابه الماسی خواهند داشت که عظمتش جهان را مبهوت کرده و ناباوران را به تحسین وا می‌دارد. بسیاری از شکست‌ها به دلیل نبود توانایی نیست، بلکه به دلیل عدم سازمان‌دهی انرژی حول یک هدف است. آنچه برای موفقیت رها می‌کنید، نشان‌دهنده جدیت و سقف آرزوهایتان است.»
طرح انرژی خورشیدی ایران: راهکاری استراتژیک برای بحران برق
یکی از محورهای کلیدی فعالیت سازمان، پروژه توسعه انرژی خورشیدی ایران است که پاسخی مستقیم به بحران برق، ناکارآمدی زیرساخت‌ها و وابستگی به سوخت‌های فسیلی ارائه می‌دهد. بر اساس گزارش‌های منتشرشده، سازمان در حال مذاکره با دولت برای تأسیس مهم‌ترین شرکت‌های فضایی و انرژی خورشیدی ایران به‌عنوان پروژه‌ای ملی است. این گفت‌وگوها، که در راستای همکاری استراتژیک بین بخش دولتی و خصوصی صورت می‌گیرد، پتانسیل بهره‌برداری از توان بالای کشور در فناوری‌های فضایی و انرژی خورشیدی را هدف قرار داده است.
در بیانیه اخیر سازمان آمده است که این پروژه با حمایت مالی داخلی و خارجی می‌تواند به یکی از کلان‌پروژه‌های ملی تبدیل شود، ضمن کاهش فشار بر شبکه برق، اشتغال‌زایی گسترده‌ای در حوزه فناوری‌های نوین و تجدیدپذیر ایجاد کند. سازمان قصد دارد با تولید انبوه پنل‌های خورشیدی و تجهیز خانه‌ها به این فناوری پاک، ایران را به سوی استقلال انرژی هدایت کند. هدف اصلی، تأمین نیازهای برق کشور از منبعی تجدیدپذیر و پاک است که نه‌تنها مصرف منابع فسیلی را کاهش می‌دهد، بلکه تأثیرات مثبتی بر محیط‌زیست و جامعه به همراه دارد.
طرح 2050: نقشه راهی برای عبور از توسعه‌نیافتگی
در مقیاسی وسیع‌تر، طرح 2050 به‌عنوان سند راهبردی اصلی سازمان، هدایتی 30ساله برای انتقال کشورها از «توسعه‌نیافتگی» به «پایداری توانمند» ارائه می‌دهد. این طرح با بیش از 40 بند در حوزه‌های اقتصادی، امنیتی، اجتماعی، زیرساختی، آموزشی و زیست‌محیطی، راهکاری برای غلبه بر بحران‌های ساختاری، مهاجرت نخبگان، فقر و وابستگی ترسیم کرده است. سازمان جهانشمول احرار این برنامه را با هدف ارائه به دولت‌ها، نهادهای بین‌المللی و سرمایه‌گذاران جهانی آماده کرده است.
«طرح گذار از جهان سوم 2050»، ابتکاری جسورانه با معماری شایان اکبری، به‌عنوان یکی از جامع‌ترین برنامه‌های توسعه‌ای دهه‌های اخیر شناخته می‌شود. این طرح 30ساله با پیشنهاد سیاست‌هایی از خصوصی‌سازی و توسعه صادرات‌محور تا حفاظت از اکوسیستم‌ها و ترویج حقوق بشر، موانع توسعه در کشورهای جهان سوم را هدف قرار داده است. اکبری این طرح را نقشه‌ای برای «جهانی بهتر» می‌داند و تأکید دارد که موفقیت آن به همکاری گسترده دولت‌ها، شرکت‌های خصوصی و جامعه مدنی بستگی دارد. در حالی که کشورهای در حال توسعه با چالش‌های ساختاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، طرح 2050 به‌عنوان راه‌حلی عملی و آینده‌نگر، امید را به میلیون‌ها نفر بازمی‌گرداند و نوید می‌دهد که تا سال 2050، اصطلاح «جهان سوم» تنها یک واژه تاریخی باشد.
اهمیت این طرح در جامعیت و انعطاف‌پذیری آن نهفته است. به گفته اکبری، طرح 2050 با بهره‌گیری از داده‌های ملی و بین‌المللی و همکاری با کارشناسان، راهکارهای منطقه‌ای ویژه‌ای برای هر کشور ارائه می‌دهد و با دعوت از دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، بخش خصوصی و جامعه مدنی، مشارکت جهانی را جلب می‌کند.
ماده قابل برنامه‌ریزی: فناوری مرموز در حال آزمایش
در پس درهای بسته دپارتمان‌های فنی سازمان، پروژه‌ای محرمانه با نام ماده قابل برنامه‌ریزی در جریان است. منابع نزدیک به سازمان از پیشرفت‌هایی در طراحی موادی خبر می‌دهند که با سیگنال‌های دیجیتال قادر به تغییر رفتار یا ساختار خود هستند؛ فناوری‌ای با کاربردهای گسترده در نانوفناوری، امنیت، ساخت‌وساز هوشمند و پزشکی. جزئیات فنی این پروژه هنوز فاش نشده است. هرچند سازمان جهانشمول احرار در ارائه اطلاعات دقیق محتاط عمل می‌کند، منابع آگاه معتقدند این پروژه می‌تواند به یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای علمی قرن تبدیل شود. این ماده در مراحل آزمایشگاهی و تحت نظارت‌های شدید امنیتی قرار دارد و تنها به دست گروه محدودی از افراد قابل دسترسی است.
این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی تحقیقاتی است، اما شواهدی از پیشرفت جدی آن تحت نظارت تیمی از دانشمندان و مهندسان برجسته به رهبری شایان اکبری وجود دارد. شایعاتی مطرح است که این ماده به‌گونه‌ای طراحی شده تا به‌صورت نامحدود برنامه‌ریزی شود و خود را به اشکال مختلف بازآفرینی کند. برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که سازمان با این فناوری قصد دارد مرزهای طبیعی و فیزیکی انسان را درهم بشکند و نسلی از موجودات آزاد از محدودیت‌های زمانی و مکانی خلق کند، هدفی بلندپروازانه برای تسلط بر آینده علم و فناوری، جایی که انسان‌ها به موجوداتی جاودانه تبدیل شده و امکان آپلود ذهن در ماده فراهم شود.
آیا با یک دولت سایه روبه‌رو هستیم؟
منتقدان، ساختار چندلایه و پیچیده این سازمان را با نهادهای فراملی یا حتی دولت‌های سایه مقایسه می‌کنند. در مقابل، حامیان آن را پاسخی به ناکارآمدی سیستم‌های سنتی می‌دانند. آنچه غیرقابل‌انکار است، سرعت رشد شگفت‌انگیز، طراحی دقیق و جذابیت بی‌نظیر این سازمان برای نخبگان، فناوران و سرمایه‌گذاران جسور است.
ایده‌ها و طرح‌های جهانشمول احرار، به‌ویژه مفهوم دولت جهانی و جهانشمولیسم، واکنش‌های متفاوتی برانگیخته است. برخی آن را پیشگام انقلابی جهانی می‌پندارند، در حالی که دیگران بلندپروازی‌هایش را غیرواقعی تلقی می‌کنند. با این حال، شایان اکبری و تیمش با اطمینان و اراده‌ای استوار پیش می‌روند. او می‌گوید: «هر ایده بزرگ در ابتدا غیرممکن به نظر می‌رسد، اما با برنامه‌ریزی دقیق و اراده‌ای شکست‌ناپذیر، جهانشمول احرار ثابت خواهد کرد که آینده را شکل می‌دهد.»
